Het was op vrijdagmiddag nog wel zo goed begonnen. De trein bracht ons, vrienden, en allen lid van CV de Metworst, zonder problemen, van Emmerich am Rhein naar Köln.

Al jaren lang maken we onze partners wijs dat we nog lang niet alle culturele bezienswaardigheden van deze hoofdstad van het carnaval hebben mogen aanschouwen. Dat ons hotel midden in het uitgaansgebied van de Altstadt ligt, is puur toeval. Dit heeft vooral te maken met het feit dat het in de schaduw ligt van de bekende kathedraal. Deze 157 meter hoge Dom is ons culturele baken, indien we de “weg” kwijt dreigen te geraken.

Zaterdagochtend. Na een onstuimige avond en nacht blijkt dat ’s morgens aan de ontbijttafel een kameraad spoorloos is. Na een zoektocht door het hotel treffen we hem al slapend en naar later blijkt, lijdend aan geheugenverlies, aan op het toilet in de badkamer van zijn suite. Deze hotelkamer is één grote puinhoop. De vloer is bezaaid met rozen en vuilnis. In de badkuip treffen we een nat dekbed en een oranje onderbroek aan. Een taxibon van het vliegveld ligt op het nachtkastje en in de lampen hangt een matraslaken. Nat.

Het bovenstaande stukje zou zo een scene kunnen zijn uit de bioscoop hitfilm “the hangover”. In deze top mannenfilm, gaan alle remmen los tijdens een vrijgezellenavond. Wanneer de mannen de volgende morgen wakker worden herinneren ze zich totaal niets meer. Hun suite is een grote kapotte puinhoop, er zit een tijger in de badkamer, een baby in de kast en de bruidegom is spoorloos.

Stukje bij beetje trachten wij de vorige avond te reconstrueren van wat er mogelijk gebeurd zou kunnen zijn. Zo schijnt dat Duitse vrouwen geen moeite hebben met wildplassen. Moet je betalen als je, op welke wijze dan ook, gebruikt hebt gemaakt van het toilet. Krijgen mannen in ruil voor een roos een kusje, Stubjer (bloem) fur ein Butzje (kusje) en wanneer mensen door ons steenkolen Duits ontdekken dat we uit Nederland komen, wordt standaard “oranje trägt nur die Müllebfur” gezongen (mensen in oranje zijn er alleen om vuilnis op te halen).

Nadat bleek dat we de puzzel niet geheel konden oplossen zijn we overgegaan tot de orde van de dag. Er stond nog een aantal culturele wensen op het programma. Zo hebben we o.a. een historische Brauhaus en een biermuseum met een bezoek vereert. Als afsluiting van de dag werd diep in de nacht Wiener Steffi bezocht, das Partylokal in Köln. Op zondagochtend verscheen wederom een kameraad niet aan het ontbijt ….

De moraal van dit soort verhalen is, dat vrouwen gewoon moeten accepteren dat er in elke Metworst man een klein rood wit mannetje leeft, die dronken wil worden, lol wil trappen en onzin wil uithalen. Dit levert mooie sterke en bovenal kleurrijke verhalen voor later op. Dan zijn wij, Metworst mannen, ook in staat te accepteren dat er in onze vrouwen een klein prinsesje leeft die verwend wil worden door haar rood wit mannetje. Wij Metworst mannen, Wi’j geeft d’r kleur an!

A. in de Hoek