CV de Metworst

Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Dieske ’s Blog (deel 3)

Lieve allemaal,  

Lieve allemaal,
 

Eindelijk was het dan zover.. de oliebollenverkoop van CV ‘De Metworst’. WAUW.. wat een bijzondere dag. Met volle teugen heb ik genoten. Waarom? Daarover ga ik jullie in deze blog vertellen.
 
Het begon allemaal op vrijdag 12 december in de kroeg van onze residentie. Samen met mijn broers en een aantal andere actieve leden verzamelden wij ons in de kroeg om  de veiling in de gaten te kunnen houden. De veiling? Ja de veiling van de eerste 52 oliebollen. Het was erg gezellig en onder het genot van een lekker biertje konden wij de veiling volgen. De veiling was echter niet zo spannend als andere jaren.. er zaten lange gaten tussen de biedingen. Waar wij dus net als de penningmeester van Heino vorig jaar bijna in slaap vielen werd het om 00.10/11 toch opeens nog heel spannend. Als een duuveltje uit een doosje kwam er nog een bod van PD Houtproducten van €310.10. 


De vroege bakkers


ff familiekiekje met de heerlijke bollen

For All Partyservice probeerde hier nog overheen te bieden maar was volgens het strenge reglement van onze veilingmeester net te laat. 

De prijs zou zijn 52 oliebollen,  een VIP-arrangement voor de pronkzitting van vrijdagavond 6 februari en een Meet en Greet met P&A en daarbij 3 kussen van ondergetekende zelf. Detlef van PD Houtproducten kon zijn enthousiasme niet inhouden (misschien dat de opzwepende berichten van onze veilingmeester hier aan bijdroegen) en heeft als winnaar van de grootste oliebollenveiling van Nederland wel 12 kussen gekregen.

Met een voldaan gevoel kropen wij allemaal ’s nachts in bed in afwachting van het echte werk.. de oliebollenverkoop.

Om 08.45 uur kwam CEO Peter Pruijn ons (mijn broers en ik) ophalen. Bij aankomst bij de Welkoop stonden daar de bakkers die al om 6.00 uur ’s ochtends waren begonnen met bakken. Bij Jos de Bakker waren de makers van het deeg zelfs al om 5.00 uur begonnen. Een kleine massage en hier en daar de armpjes losschudden was geen overbodige luxe. Zo maakte ik mij als vrouwelijke adjudante dus ook even nuttig. 

Het allereerste adres dat wij aandeden om oliebollen aan de man te brengen was natuurlijk ons ouderhuis aan de Molenweg. Papa en mama waren dus de eerste kopers van onze oliebollen.
Vervolgens zijn we de hele dag het buitengebied van Silvolde ingetrokken. Van het uiterste puntje van de Kroezenhoek tot aan de Silvoldse buurt, van de Rabelingsstraat tot de Varsseveldseweg. 


Papa Frans zorgt voor de Glühwein


Onze grootvorst had in de soos het grootste woord.

En wat ik zelf nog erg leuk vond aan de andere kant van Silvolde het bejaardentehuis. Op zoek naar grootvorst Jan Huls. Deze vonden wij in de soos. Jan kocht natuurlijk een grote zak vol en iedereen bij hem aan tafel genoot van de heerlijke oliebollen. Af en toe moesten we terug naar onze verkoopbasis de Welkoop om een nieuwe lading kakelverse oliebollen te halen, bij te kletsen met Prins Silvius de 56e of de bakkers een riem onder het hart te steken.

Ook konden natuurlijk onze ouders niet ontbreken op deze dag en dus kwamen zij op het goede idee om met glühwein bij de Welkoop te gaan staan. Met de glühwein flink op temperatuur en een rood/wit snoepje voor alle kinderen wachtten zij iedereen op.
Zo rond het middaguur barstten wij van de honger en konden wij terecht bij ’t Molentje waar een heerlijke kop erwtensoep voor ons klaarstond.

Het hele buitengebied van Silvolde hebben wij gezien en WAUW wat was het leuk! Overal werden wij met zoveel enthousiasme en warmte ontvangen. Veel mensen kenden wij natuurlijk maar ook mensen die wij niet kenden vroegen of we koffie wilden drinken en lieten ons binnen. Zo dronken wij bij Prins Silvius de 55e een lekker kruidenbittertje en kwam Moniek Eringveld naar buiten gestoven met 2 flessen drank onder de arm en de tekst: ‘Waar bleven jullie toch?’. Zo ontzettend leuk en bijzonder om die gastvrijheid van alle mensen te voelen. Het voelt alsof heel Silvolde deze dag ROOD/WIT kleurt en met een oliebol in de snater vrolijkheid uitstraalt.


Moniek stond al lang klaar met de drank


Dieske wordt door haar broers ingepakt voor bij de kerstboom…

Een ook hebben we natuurlijk veel gelachen. Zo stonden wij bij een huis aan te bellen en deed er maar niemand open. Zo bescheiden als wij zijn, liepen we een rondje om het huis en ik zag dat de televisie aan was. ‘Er moet iemand thuis zijn’ zei ik nog. En ja.. de aanhouder wint. De voordeur ging los en tot onze verbazing stond daar niemand minder dan de Kerstman leek het even. Wat bleek na een kleine uitleg: de man des huizes was zich net aan scheren toen hij de deurbel hoorde.. snel het scheerschuim eraf, broek aangeschoten en naar de deur want stel je voor dat je de oliebollen zou missen. Op de achtergrond uit de auto hoorden wij Peter al gieren van het lachen en ook de man zelf kon er wel om lachen.

Zoals elke zaterdag moest ik gewoon volleyballen en dus om 17.15 uur beginnen met warmspelen. Toen ik rond 16.45 uur thuis kwam, had mama mijn sportspullen al ingepakt en plofte ik op de bank. ‘Hoe was het?’ vroeg mama. ‘Hartverwarmend’ vertelde ik. Het is fantastisch om te zien hoe iedereen zich inzet en de ‘kont uut de boks’ werkt om er een geslaagde dag van te maken! Daarnaast, zoals ik al aangaf was het fantastisch om overal zo gastvrij ontvangen te worden. Wat een bijzondere dag!

 

Heel Silvolde en in het bijzonder natuurlijk alle vrijwilligers van CV ‘De Metworst’ BEDANKT

 
Op naar nog veel meer moois!!
 
Liefs
Adjudante Dieske